Vandaag staat dé wandeling op het programma die door iedereen wordt aangeraden: de coastal walk van Bondi Beach naar Coogee Beach. Ik word pas wakker om 10.30 uur! Zolang heb ik in geen eeuwen meer geslapen. Geert blijkt al enkele uren gewerkt te hebben. Door het grote tijdsverschil met Europa en Amerika werkt hij hier zowat dag en nacht (beetje overdreven, maar toch). Hij weet intussen ook dat de operatie die opa gisteren (toen het bij ons al nacht was) onverwachts moest ondergaan, goed verlopen is. Dat is goed nieuws.
Het weer ziet er vandaag helaas niet al te best uit. We vertrekken in de regen en bijna de hele busrit lang regent het. In Bondi ligt het strand er verlaten bij. Iedereen schuilt voor de regen. Maar zoals bij elke regenbui tot hiertoe blijft ook deze niet lang duren. Het klaart wat op en we vertrekken. De wandeling is inderdaad prachtig. Het ene mooie uitzicht na het andere. Ik blijf maar foto’s maken. We zien surfers, zwemmers, vissers, zwembaden naast/in de zee, een kerkhof op een klif, woeste golven, strandjes en de oceaan die zich eindeloos ver uitstrekt.
Onderweg worden we nog een keer overvallen door een regenbui, maar we kunnen schuilen bij een overdekte picknickplaats. De wandeling is ongeveer 6 km lang en inderdaad meer dan de moeite waard, zelfs bij dit minder goede weer. Wel grappig dat de Australiërs zich voortdurend excuseren voor het weer. Blijkbaar is het hier heel mooi weer geweest de afgelopen 7 weken. Stralende zon en erg warm. En voor volgende week voorspellen ze ook weer zon. Wij zijn hier net in een week met regenbuien. Gelukkig duren die nooit lang en blijft het warm.
In Coogee begint het hevig te waaien en het begint weer te druppelen. We besluiten niet langer aan het strand te blijven en de bus naar ‘huis’ te nemen. In het centrum wandelen we nog even door de winkelstraten en dan keren we terug naar het hotel. Geert werkt nog even tot het tijd is om te gaan eten. We willen kangaroovlees proberen. Volgens de collega’s van Geert moet je dat eens gegeten hebben. Het zou wat naar wild smaken. Helaas zit het restaurant dat ons werd aanbevolen vol. We belanden uiteindelijk in een ander aanbevolen restaurant en eten daar het lekkerste rundvlees ooit. Ook het voorgerecht, de groenten, de puree, het dessert, kortom alles is er overheerlijk. Zelden zo lekker gegeten. Het valt ons op dat tafelen in Australië vooruit gaat. Nooit lang wachten tussen 2 gangen en tegen 22 uur lopen de restaurants precies al leeg.
We zijn op tijd terug in het hotel. Morgen al de laatste dag van deze fantastische reis.
Sydney 